నేను కూడా ఒక ఇంటి వాడిని కాబోతున్నానోచ్

ఇంకో మూణ్నెలల్లో నా పెళ్ళి. నా జీవితం లో వచ్చిన మార్పు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది. నాకే కాదు, నా చుట్టూ ఉన్నవాళ్ళందరికీ... కొంతమంది సంతోషపడితే, కొందరు చిరాకు పడుతున్నారు. ఎవరితోనూ సరిగ్గా మాట్లాడట్లేదని, నా లోకంలో నేనుంటున్నానని... నేను దేన్నీ పట్టించుకునే స్థితిలో లేనని నాక్కూడా అర్థమవుతూనే ఉంది. ఏం చేయను... కొన్ని విషయాలు మన చేతుల్లో ఉండవు. మైకమో, భ్రాంతో, మరొకటో తెలియని ఈ పరిస్థితిని నేను బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నాను. ఓ అందమైన చిరునవ్వు మనసు పొరల్లోకి విద్యుల్లతలా పాకి అల్లరి చేసే అనుభూతి ఎంత కాలమైనా అనుభవించవచ్చు, విధి దయ తలిస్తే. ఎన్నాళ్ళిలా ఉంటానో కాలమే చెప్పాలి.

బ్లాగు గురించి పట్టించుకోవడం మానేసి చాలా రోజులైందన్న చింత ఇక ఎంత మాత్రం ఉండదు నాకు. అసలు బ్లాగు చేయడానికి ఏదో ఒక జీవితానుభవం కావాలి కదా. గాజు పలక లోంచి చూస్తే కనిపించే ఏడు రంగుల కంటే వర్షానంతరపు ఇంద్రధనుస్సు అందమైనది కదా. జీవితాన్ని బ్లాగు చేస్తాం కాని, బ్లాగే జీవితం కాకూడదు కదా.